Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

w zastępstwie kogoś

См. также в других словарях:

  • imię — n V, D. imienia; lm M. imiona, D. imion 1. «osobiste, nierodowe miano człowieka; używane obok nazwiska (w stosunkach nieurzędowych: bez nazwiska)» Imię chrzestne, zdrobniałe. Dwa, trzy, cztery imiona (przestarz. dwoje, troje, czworo imion). Dać,… …   Słownik języka polskiego

  • zastępstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. zastępstwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} zastępowanie kogoś, wypełnianie obowiązków zamiast kogoś; występowanie w czyimś imieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyjść w zastępstwie kogoś. Mieć zastępstwo na lekcji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zastępczy — «zastępujący kogoś albo coś, występujący w zastępstwie kogoś albo czegoś, dany, używany zamiast czegoś lub wyrównujący komuś brak czegoś» Etykieta zastępcza. Opakowanie zastępcze. Produkt zastępczy. Mieszkanie zastępcze. Rodzina zastępcza. ∆ jęz …   Słownik języka polskiego

  • obowiązek — m III, D. obowiązekzku, N. obowiązekzkiem; lm M. obowiązekzki 1. «konieczność zrobienia czegoś wynikająca z nakazu wewnętrznego (moralnego), administracyjnego, prawnego; to, co ktoś musi zrobić powodowany tą koniecznością; powinność,… …   Słownik języka polskiego

  • zastępstwo — n III, Ms. zastępstwowie; lm D. zastępstwoępstw «spełnianie jakichś czynności, obowiązków za kogoś, występowanie w czyimś imieniu, zamiast kogoś; także: czynności, obowiązki wypełniane zamiast kogoś» Płatne, bezpłatne zastępstwa. Brać za kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • pełnomocnictwo — n III, Ms. pełnomocnictwowie; lm D. pełnomocnictwonictw 1. «prawo prowadzenia w czyimś zastępstwie pewnych spraw lub w ogóle działania w czyimś imieniu na podstawie upoważnienia wydanego przez mocodawcę; plenipotencja» Formalne, urzędowe… …   Słownik języka polskiego

  • reprezentować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, reprezentowaćtuję, reprezentowaćtuje, reprezentowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działać w czyimś zastępstwie, mając jego pełnomocnictwa; być reprezentantem kogoś, czegoś :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pełnomocnik — m III, DB. a, N. pełnomocnikkiem; lm M. pełnomocnikicy, DB. ów «osoba upoważniona przez mocodawcę do działania w jego imieniu, w jego zastępstwie, mająca na to pełnomocnictwo; plenipotent» Pełnomocnik stron w sprawie cywilnej. Być czyimś… …   Słownik języka polskiego

  • zastępca — m odm. jak ż II, DCMs. zastępcacy; lm M. zastępcacy, DB. zastępcaców «osoba zastępująca kogoś, występująca, działająca w czyimś imieniu, pełniąca jakąś funkcję w czyimś zastępstwie, mająca takie stanowisko» Zastępca kierownika …   Słownik języka polskiego

  • zastępczo — «zamiast kogoś, czegoś; w czyimś zastępstwie, w charakterze zastępcy» Obowiązki szefa pełnił zastępczo. Tych opakowań używano zastępczo …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»